ဒီေန႔ စဥ္းစားၾကည့္မိတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုကေတာ့ အတၱဟိတနဲ႔ ပရဟိတအေၾကာင္းေလးပါ၊ ေနာက္ေတာ့ “ငါက ေလာကႀကီးနဲ႔ မဆန္႔က်င္ဘူး၊ ေလာကႀကီးကသာ ငါန႔ဲ ဆန္႔က်င္တာ” ဆိုတ႔ဲ ဘုရား႐ွင္ရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းေပါ့။ အင္း ဟုတ္ပ။ ေလာကႀကီးဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ဌာႏူပစာသေဘာတရားအရ ေျပာတာပါ၊ “ဟုိဘက္အိမ္က ဆူလိုက္တာကြာ” ဆိုရာမွာ အိမ္ႀကီးကေတာ့ မဆူပါဘူး၊ အိမ္ထဲမွာေနတဲ႔ သူေတြက ဆူတယ္ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့။ ေလာကႀကီးထဲမွာ ေနတဲ႔သူေတြက ဘုရားနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနၾကတာ။"
ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ သံသရာဘ၀လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္လုံးကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ “ပရဟိတ၀ါဒသမား” တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သိႏိုင္ပါတယ္။ ပါရမီစတင္ ျဖည့္ေတာ္မူခဲ႔တဲ႔ ဘ၀ကစလို႔ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူ တဲ့ အခ်ိန္အထိ ကိုယ္က်ဳိးကို ေရွ႕တန္းမတင္ဘဲ သူတစ္ပါးေကာင္းစားေရးကိုသာ ေ႐ွး႐ႈေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ေလာကသားတို႔၏ ေကာင္းက်ဳိး (ေလာကတၳစရိယ), ေဆြမ်ဳိးတို႔၏ ေကာင္းက်ဳိး (ဉာတတၳစရိယ), မိမိ၏ (ေဗာဓိဉာဏ္ရျခင္း) ေကာင္းက်ဳိး (ဗုဒၶတၳစရိယ) ဆိုတဲ႔ စရိယ ၃-ပါးကို အစဥ္အတိုင္း က်င့္တာပါ။ လူေတြကေတာ့ ဒီလုိ မဟုတ္ဘူး၊ မိမိ ေကာင္းက်ဳိးရဖို႔က ပထမ, ေဆြမ်ဳိးေကာင္းက်ဳိးက ဒုတိယ, ေလာကလူသားတို႔ရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိးက တတိယအေနနဲ႕ က်င့္ၾကတာပါ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶနဲ႔ ေလာက လူသားေတြ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနတယ္ဆိုတယ္ သိႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ပရဟိတ၀ါဒသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္႐ုံတင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဘုရားျဖစ္ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ သူ႔တပည့္ရဟန္းေျခာက္က်ိပ္တို႔ကို “စရထ ဘိကၡေ၀ စာရိကံ- ခရီးၾကြၾက၊ ေလာကာႏုအတၳာယ ဓမၼံ ေဒေသဟိ- လူသားတို႔၏ ေကာင္းက်ဳိးရရွိေစရန္ တရားေဟာၾက” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ႔တယ္။
သူတစ္ပါးအက်ဳိးမၾကည့္ဘဲ ကိုယ္က်ဳိးသာၾကည့္တတ္သူေတြကိုလည္း အစြန္းႏွစ္ဖက္ မစင္က်င္ႀကီး ေပေနတဲ႔ ထင္းတုံးနဲ႕ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး ေဟာေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။ ဘာမွအသုံးမက်ဘူးဆိုတဲ႔ သေဘာေပါ့။
နီတိဆရာေတြကလည္း --
သစၥံ ပုနပိ သစၥ ႏၱိ၊ ဗာဟုမုကၡိပ ၀ုစၥေတ။
သကေတၳာ နတၳိ နေတၳ၀၊ ပရႆတၳ မကုဗၺေတာ-လို႔ ဖြင့္ဆိုခဲ႔ၾကပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ “သူတစ္ပါးအက်ဳိးကို မျပဳလုပ္ေသာသူမွာ မိမိအက်ဳိးဆိုတာ မရွိႏိုင္ဘူး၊ ဒီစကားဟာ သိပ္ကို မွန္တယ္လို႔ လက္႐ုံးလက္ေမာင္းတန္း၍ ဆိုလိုက္စမ္းပါ” တဲ႔။
လူအမ်ားစုက သူတစ္ပါးအက်ဳိးထက္ မိမိအက်ဳိးကို ပိုၿပီး ေရွ႕တန္းတင္တတ္ၾကပါတယ္။ အတၱကို ေ႐ွ႕တန္း တင္ တယ္လို႔ေတာင္ ပါဠိစကားနဲ႔ ေျပာၾကပါေသးတယ္။ ဒါဟာ မွန္ကန္တဲ႔ သဘာ၀တစ္ခုလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ “အမွားၾကာေတာ့ အမွန္ျဖစ္” ဆိုသလိုေပါ့။
တကယ္ အတၱကို ေ႐ွ႕တန္းတင္မယ္၊ ကိုယ့္အက်ဳိးကို ပိုၿပီးၾကည့္တတ္ၾကမယ္ဆိုရင္လည္း အက်ဳိး အ႐ွိဆုံးအတၱကို ေ႐ွ႕တန္းတင္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ။ ဒီလိုမ်ဳိး အတၱကို ေ႐ွ႕တန္းတင္မယ္ ဆိုရင္ ျမတ္ဗုဒၶကလည္း သေဘာက်ေတာ္မူပါတယ္။
ဘယ္လိုမ်ဳိးအတၱလဲဆိုရင္ ဆင္းရဲျခင္းမ်ဳိးစုံ အကုန္ေတြ႔ေနရတဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ ဒီဘ၀ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို အဆုံးသတ္ေစမယ့္ အရဟတၱမဂ္ + ဖုိလ္ကို ငါ ရေအာင္ အားထုတ္မယ္ဆိုတဲ႔ အတၱပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး ပူေလာင္ေစမယ့္ အက်ဳိးမရွိတဲ႔ အတၱမ်ဳိးကို ဘာျဖစ္လို႔ ေရွ႕တန္းတင္ ခ်င္ၾကတာလဲ။ အဓိပၸါယ္႐ွိတဲ႔ အတၱမ်ဳိးျဖစ္ပါေစ။
Print this post
No comments:
Post a Comment